Sansar News
वि.सं.२०७६ पुस ५ शनिवार
507
shares
उहिले जब म लखनौ पुगेको थिएँ
किशोरवयको उत्सुकतामा
सहरभरि
गुलाफै–गुलाफ फुलेको देखेको थिएं ।
धेरै पछि,
जब प्रियतमाले लखनौबाट सम्झेकी थिइन्,
मैले मागेको थिएं,
लखनवी गुलाफको एक थुङ्गा ।
आज फेरि
बडा इमामबाडाको
त्यही भुलभुलैयामा उभिएर किंकर्तव्यविमूढ छु,
गुलाफले भुल्यो कि मैले भुलें–
लखनौको नबाबीलाई ।
वा मेरि प्रियतमको त्यो गुलाफी थुङ्गाले
मलाई पछ्यायो कि
भुल्यो मलाई नै !
हाल -नाइजेरिया
(रचना मिति- २१ अक्टोबर २०१८, लखनउ, भारत ।)
।
वि.सं.२०७६ पुस ५ शनिवार १०:१६ मा प्रकाशित
रामशरण न्यौपाने, भक्तपुर चमत्कार छ सुसेलीको कोसेली धुवाँधार छ ।१...
नवराज न्यौपाने ’मौन’ सँगै बस्ने थियो आशा टुट्यो है बाध्यताले...
उत्तमकुमार पोखरेल सूर्य विनायक, भक्तपुर गर्छाै मोज अझै सके गर...
कविराज घिमिरे चाँगुनारायण, भक्तपुर उठी बिहान मिर्मिरे पुगेँ त्यहाँ कतै...
निर्मलरमण पराजुली सामाखुशी, काठमाण्डौ १. बाबा आमा अलग भए, स्वर्ग...
मनीषकुमार शर्मा ‘समित’ मध्यपुर ठिमी, भक्तपुर ‘ल आमा अझ थप...
