गणेश लोहनी,काठमाडौं
१.
केहि गर्ने अठोट् बोकि मैदानमा आएपछि
माटोसँग मुटु जोडि गाढा माया लाएपछि
अस्मिताको चिन्ता धेरै नलिनु है आमा अब
अन्यायमा राँको झोस्ने यौटा सपुत पाएपछि ।
२.
जन्मेको युगको के कुरा बन्छन् सर्वकालिक पनि
सम्मानका लायकहरूको बनाउँछन् शालिक पनि
कुख्यातहरू मृत्युसंगै हराउँछन् विस्मृतिको गर्भमा
सच्चा लोकनायक सगर्व बन्छन् मनका मालिक पनि ।
३.
उर्वर सबल युवा शक्ति खाडीतिर जलेकै छ
समृद्धिको सपना हाम्रो धरहरा झैं ढलेकै छ
गहिरोमै तालपर्छ बजेट देखाउने दाँत न हो
संगठीत साहुहरुको ढ्याके चोके चलेकै छ ।
४.
खपिसाध्य कहाँ छ र चरक्क चर्कन जानेका छौ
पिपलपाते जता पनि फरक्क फर्कन जानेका छौ
सत्य सुत्यो इमान पनि यीनैले किनिसके भन्छन्
साँढेको फल देखाएर सहजै तर्कन जानेका छौ ।
५.
सफाईका अभियन्ता स्वयम् हिलो पोत्ने भए
समृद्धिको घाँस देखाउँदै मझेरी पो जोत्ने भए
जो जो कहलिएका थिए स्वनामधन्य मुक्तिदाता
खुम्चिएर केवल आफन्तलाई मात्र ओत्ने भए ।
वि.सं.२०८१ साउन ५ शनिवार ०७:३३ मा प्रकाशित