back

कविता : के हुन्न यो मुलुकमा पसिना बगाए

वि.सं.२०८१ फागुन ३ शनिवार

495 

shares
GLOBAL IME AD
NTC AD

कविराज घिमिरे, भक्तपुर

पैसा यहीँ छ श्रमले जब दाउ पायो
मान्छे निरोग रहने श्रमले बनायो
गल्नेछ देह अब ता यसरी निदाए
के हुन्न यो मुलुकमा पसिना बगाए ? १

सिस्नो र साग कुरिलो सजना समेत
खाएर मस्तसँगले भरिने छ पेट
भाग्छन् विकार सब ती रहने नखाए
के हुन्न यो मुलुकमा पसिना बगाए ? २

ग्रामीण यन्त्र छ यहीँ घरभित्र जाँतो
त्यस्तै ढिकी छ सजिलो चिउरा कुटायो
पर्दैन जान मिलमा अब धान लाए
के हुन्न यो मुलुकमा पसिना बगाए ? ३

माटो फलेर सबको भरिदिन्छ पेट
यो आँट गर्छ अब वृद्ध भनी समेट
गा¥हो नसोच अब ता तरुणा पलाए
के हुन्न यो मुलुकमा पसिना बगाए ? ४

सारा बसौँ अब यतै किन दूर जान्छौ
नेपालमा अवसरै किन छैन भन्छौ ?
पाखो छ टार अनि खोँच सबै जगाए
के हुन्न यो मुलुकमा पसिना बगाए ? ५

छन्द – वसन्ततिलका
गण – त भ ज ज गु गु
सङ्केत –SSl -Sll -lSl -lSl-S-S

 

 

वि.सं.२०८१ फागुन ३ शनिवार ०५:०७ मा प्रकाशित

आज विश्व कवितासहित पाँच वटा अन्तरराष्ट्रिय दिवस

आज विश्व कवितासहित पाँच वटा अन्तरराष्ट्रिय दिवस

काठमाडौं । आज पाँच वटा अन्तरराष्ट्रिय दिवस परेका छन् ।...

लघुकथा : तृषा

लघुकथा : तृषा

मनीषकुमार शर्मा ‘समित’ मध्यपुर ठिमी, भक्तपुर मलामी आएका वृद्धा रहस्यात्मक...

चारु

चारु

नीता गुरुङ,गुवाहाटी, असम, भारत स्वार्थी मनले स्वाङ पारी मन्दिर धाएर...

चारु

चारु

सञ्जना शर्मा,लमही दाङ सूनिदैन कतै आजभोलि ताली युवा परदेश गाउँ...

गजल

गजल

तारा विष्ट छन्दार्पण, दाङ ,हाल -मलेसिया लुट्दै छ देश मेरो...

झिल्का कविता

झिल्का कविता

होम प्रसाद नेउपाने, धरान, सुनसरी १. प्रेमको उघार्नू ढोका सारा...