back

फाँसी

वि.सं.२०७३ कात्तिक १२ शुक्रवार

558 

shares
GLOBAL IME AD
NTC AD

laxman-adhikari

झिकेर तरबार गिंडन तिमीलाई
बढ्दा अघि मुस्काऊ नडराई
फाँसी हो उपहार श्रमिकलाई
नडराऊ प्रिय सम्झ इसलाई ।

आएर काल लान्छ तिमीलाई
विधवा, टुहुरा बनायीे हामीलाई
सम्झेर बस्छौँ आखिरी सम्म
नरोऊ प्रिय सास रहेसम्म ।

एकपल्ट हेर्ने रहर थ्यो तिमीलाई
परदेशमै शरीर जाने भो विलाई
खै बाबा भन्दै रोइदेला छोरो
त्यही वेला मुटु फुट्ने छ मेरो ।

ऋण त्यो धेरै नसकि तिर्न
गएथ्यौ परदेश यो दुख हर्न
प¥यो तिमीलाई कुन परिवन्द
बर्ष दिन देखि छौ नजरबन्द

फर्खन्छौ भन्ने आशामै थिएँ
यही खुसी मैले छोरालाई दिएँ
आखिर हुने भो तिमीलाई फाँसी
ढोग मेरो अन्तिम सिन्दुर राखी ।

वि.सं.२०७३ कात्तिक १२ शुक्रवार १०:५० मा प्रकाशित

झिल्का कविता

झिल्का कविता

बाबुराम गौतम, गुल्मी १. अनेकतामा एकता बनाऊँ शत्रुसामु कहिल्यै नझुक्ने...

कविता : देशप्रेम

कविता : देशप्रेम

कलानिधि दाहाल, काठमाडौं हुँदैन राष्ट्रसाँध यो विशाल विश्व राष्ट्र हो...

कविता : बा कडा छन्

कविता : बा कडा छन्

कविराज घिमिरे, चाँगुनारायण, भक्तपुर बिहानै उठी बा सधैँ पाठ गर्छन्...

कविता:  मान्छे

कविता: मान्छे

के.पी.पौडेल (जस्ताघरे), बट्टार, नुवाकोट जिल्ला केन्द्र प्रदेश गाउँ धुर खा,...

झिल्का कविता

झिल्का कविता

म्यामराज राई भोजपुर, हाल-जापान १. कसैसँग हुँदैन पूर्णता अभ्यासले अभ्यस्त...

कविता : श्रमी बनी खटून् सदैव पाखुरा ।

कविता : श्रमी बनी खटून् सदैव पाखुरा ।

दीनानाथ पोख्रेल, इलाम बिहान साँझ खेतमा किसान छन् । टिपेर...