back

आमा !

वि.सं.२०७३ मंसिर २३ बिहीवार

405 

shares
NTC AD

netra-atem

बेहोसीमै तिमीले जन्माएको
समयको एक टुक्रा आकाश हुँ म
हिँडेर
नटिपिएका भोगाइहरु
नपचाइएका दृश्यहरु
नछामिएका चाहनाहरु
हेर त
कसरी फुल्दोरैछ रहस्यको यात्रा !
रगतको आहालबाट टिपेर
पुछेकी थिइनौ तिमीले मेरो शरीर
बरु गरेकी थियौ
सहस्र रहस्यहरुको अनावरण
आमा !
त्यो ‘म’ नै थिएँ र !
बाल्यकालकै हो मेरो मुटु
अहिले पनि
कतै परिवर्तन गरेको छैन मैले
र त
पहिलोपटक आँखा खोलेको बेलाको जस्तै
सुन्दर लाग्छ अहिलेको हरेक क्षण
अनि
उत्तिकै सुन्दर यो संसार पनि
तर एउट प्रश्नले भने छोइरह्न्छ बार्म्बार
तिमीले मलाई
यो जन्ममा
अद्भुत दृष्टि दिएकी हौ के अनन्त दृश्य?

वि.सं.२०७३ मंसिर २३ बिहीवार ०६:१७ मा प्रकाशित

ADBL AD
कविता : इतिहास लेख्ने धोको

कविता : इतिहास लेख्ने धोको

सुशील रिजाल, किर्तिपुर, काठमाडौं धोको छ यौटा इतिहास लेख्ने प्राणी...

कविता : शरद्

कविता : शरद्

कलानिधि दाहाल, काठमाडौं बच्चो एक गरीबको अझ त्यहीँ भाँडाकुटी खेल्दछ...

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

मचिन्द्र खत्री, धरान, सुनसरी त्रित्रापंखीले जब शारदीय नीलो आकाश बिहानै...

कविता : जिज्ञासा

कविता : जिज्ञासा

बाबुराम न्यौपाने ‘उत्स,दमक, झापा हर्न निषेधित क्षेत्र भयंकर कोलाहलमा डुबेको...

कविता : जवानी दान

कविता : जवानी दान

प्रज्वल पुकार, पाख्रीबास, धनकुटा उसले आफ्नै एक लोटी आँसु थापेर...

कविता  : आह्वान

कविता : आह्वान

स्वर्ण शिखा, दाङ यहाँ छैनन् केही सुखसयलका साधन भनी कुनै...