back

लघुकथा : परदेशी

वि.सं.२०८१ भदौ २९ शनिवार

360 

shares

सुरेशकुमार पाण्डे, दाङ घोराही

‘रेश्मी आजैको फ्लाइटमा स्वदेश फर्किंदै छु ।’– प्रदिपले भिडियो कल गर्यो र आफ्नो श्रीमतीलाई भन्यो ।’– रेश्मी खुसिले गदगद भई ।
‘हजुरलाई स्वागत छ’–यत्ती मात्र भन्न सकी । लामो समयपछि प्रदिप घर आउँदै थियो ।

साथै दिदी भिनाजु र परिवारका सबैजनालाई पनि प्रदिप आफैले भिडियो कल गरेर जानकारी गरायो ।

प्रदिप घर आउने सुनेपछि सबैजना आफन्तीहरूमा खुसिको लहर नै थियो । साढे चार वर्षपछि प्रदिपको स्वदेश फर्किने जानकारीले सबै आफन्तहरूमा खुसि हुनु स्वभाबिक पनि थियो ।

‘भाई आफ्नो ख्याल राख्नु म हिँडे है ! केही समयपछि मेरो फ्लाइट उड्ने निश्चित छ ।’–उसले आफ्नो भाई जागेलाई पनि भन्यो । जागे मलेसियामै थियो ।

‘हस्, दाई म अहिले डिउटी मै छु । शुभयात्रा’–जागेले पनि यति भनेर फोन काट्यो ।

कुरा भएको केही घन्टापछि फेरि घरबाट फोन आयो । कहाँ पुग्यो भनेर फोन गरेर सोध्ने उद्धेश्यले परिवारले फोन गरे तर फोन उठेन ।

कयौं पटक फोन गरे तर, कसैको पनि फोन प्रदिपले नउठाएपछि सबै डराए । जहाज पनि नेपाल पुगेको दुइ घन्टा जति भइसकेको थियो ।

‘हेलो बाबु हजुरको दाईको फोन उठेन पत्ता गर्नु त त्यहाँ’– रेश्मीले जागेलाई फोन गरेर भनिन् ।

‘हस् भाउजु मैले पत्ता गरेर फेरि फोन गर्छु’– यत्ती भन्दै जागेले फोन काट्यो ।

‘भाउजु अब दाजु कहिल्यै आउँदैनन्, उनको हार्टअटेक भयो ।’– केही वेरपछि जागेले रेश्मीलाई भन्यो ।

 

वि.सं.२०८१ भदौ २९ शनिवार ०५:२८ मा प्रकाशित

GLOBAL IME AD
गजल

गजल

डा. घनश्याम परिश्रमी चमेली, जुही फुल्न छाडे कि क्या हो...

सुसेली

सुसेली

सरला ओझा, काठमाडौं हाम्रो गर्व हो महत्त्व छ महान दसैं...

शीर्षक : कविता

शीर्षक : कविता

कविराज घिमिरे, चाँगुनारायण, भक्तपुर सन्दर्भ मिल्दछ भने अनि काव्य बन्छ...

गजल

गजल

स्वर्ण शिखा, दाङ भन्दछिन् मेरी प्रेयसी सधैँ भेट्न आउनू बेलुकी...

कविता : सिसाकलमझैँ जिन्दगी

कविता : सिसाकलमझैँ जिन्दगी

भुवन शिवाकोटी “चौघरे”, काठमाडौं तिमी लेखिनु मात्रै पर्छ जीवनको सेतो...

कविता : भेडा महात्म्य !

कविता : भेडा महात्म्य !

टिएन भट्ट विश्वामित्र महालक्ष्मी, ललितपुर साला ! ऊ पनि देश...