back

कविताः पुरानो इतिहास लेख्न मन छ

वि.सं.२०७७ वैशाख २७ शनिवार

393 

shares
NTC AD

मलाई आज
त्यो
इतिहास लेख्न मन छ
जो
धारा, पँधेरा, गोरेँटा र गल्लीहरू
ढिकी, जाँतो, मदानी
नाङ्लो, डालो र थुन्सेहरुले
भोगेका कथा ।।
पुरानो घरको छाँनो चुइँदा
आमाले थापेको डल्ले भाँडो
हँसिया, नाम्लो
डोको ,फरुवा
बरियो र पेचा
कतिले चलाए होलान्
कतिले बिगारे होलान्
बाबुले चलाएको
गबुवा, हल्लुण, हरिस
जोतारो फाली र अनौं
अनि ती एकहल गोरु
खोइ त !
कस्ले सम्झियो आज ?

हजुरबाले
रानीवनबाट बोकेर ल्याएको
त्यो निदाल र मूलथामले
कति सन्तान जन्मायो होला
कतिलाई आश्रय दियो होला
नत हजुरबाले बोकेको
निदालको इतिहास छ
नत हजुरबाकै इतिहास छ ।।

प्रविधिले जितेपछि मान्छे
हिजोलाई बिर्सिन्छ

हिजोले जन्माएको
इतिहासलाई बिर्सिन्छ
हिजोलाई बिर्सिनु भनेँको
आमा बिर्सिए जस्तै हो
सबैले भोगको

कसैले नदेखेको
हो त्यही
इतिहास लेख्न मन छ ।।

वि.सं.२०७७ वैशाख २७ शनिवार ०९:५३ मा प्रकाशित

ADBL AD
लघुकथा : मतियार

लघुकथा : मतियार

नवराज न्यौपाने ’मौन’, गोरखा ‘विनिता ! आज हाम्रो घरमा खाना...

‘झुम्री माईली दिदी’

‘झुम्री माईली दिदी’

बिहानै उठेर म टुक्सुक्क खाटमा नै बसे । त्यहाँबाट जुरुक्क...

कविता : इतिहास लेख्ने धोको

कविता : इतिहास लेख्ने धोको

सुशील रिजाल, किर्तिपुर, काठमाडौं धोको छ यौटा इतिहास लेख्ने प्राणी...

कविता : शरद्

कविता : शरद्

कलानिधि दाहाल, काठमाडौं बच्चो एक गरीबको अझ त्यहीँ भाँडाकुटी खेल्दछ...

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

मचिन्द्र खत्री, धरान, सुनसरी त्रित्रापंखीले जब शारदीय नीलो आकाश बिहानै...

कविता : जिज्ञासा

कविता : जिज्ञासा

बाबुराम न्यौपाने ‘उत्स,दमक, झापा हर्न निषेधित क्षेत्र भयंकर कोलाहलमा डुबेको...