back

स्वतन्त्र गजल

वि.सं.२०७८ पुस १७ शनिवार

192 

shares
RBB AD
NTC AD

उज्यालो दिनै मान्दिनन् जति नै तेल हाले पनि
झ्यापझुप्प भैहाल्छे सलाई सकिन्जेल बाले पनि

उसको नै भाव बढि हो या मेरो नै केही त्रुटि छ ?
मन भुल्याउन नै सकिएन बा पर्वत नै ढाले पनि

मायाको बीच सतहसम्म पुग्न निकै कोसिस गरे
किनारा मै पो अल्झिरहे थाकिन्जेल चाले पनि

सबैको मनलाई संतुष्ट पार्न कहाँ सकिँदो रहेछ र
रात र दिन ध्यान लगाई तपस्या गर्न थाले पनि

मनको पीर र गुसानोहरु मुखले सुनाउन मान्दैन
कलम समाई कोरिहाल्छ के भाको यो काले पनि ।।

अजय शर्मा,पंखाबारी,खर्साङ्ग,दार्जिलिङ्ग

वि.सं.२०७८ पुस १७ शनिवार ०९:१३ मा प्रकाशित

NLIC AD
NABIL bank AD
कविता : म महिला

कविता : म महिला

कोपिला वर्देवा,काठमाडौं  सृष्टिमा मेरो पाहिलो पहिचान महिला भगवानले सृष्टि चलाउन...

लघुकथाः नसोचेको खुसी

लघुकथाः नसोचेको खुसी

मुरारीराज मिश्र, कुमारीगाल, काठमाडौं ‘परेको बेलामा यसो सघाइपघाइ होला कि...

चारु

चारु

टंक चन्द ठकुरी दाङ्ग तुलसीपुर, हाल–अमेरीका मान्छेहरू पिर पर्नुको पनि...

गजल

गजल

मिरा ज्ञवाली (आस्था), रुपन्देही भिरेर हिउँको सपक्क फेटा सधैँ बसेको...

गजल

गजल

उत्तम विचार, नुवाकोट म शृङ्गार टीका हुँ गाजल म तिम्रै...

मुक्तक

मुक्तक

गोठालो काशिराम आछाम, हाल भारत १. हावाहुरी जस्तै गरि आउनेको,...