वसन्त अनुभव, दाङ्ग
‘चोर आयो । चोर चोर ।’ बाहिरबाट चर्को आवाज आयो ।
‘खै चोर ? कहाँ छ ?’ म अतालिँदै बाहिर निस्किएँ ।
‘चोर पनि कुरेर बस्छ त हजुर ? भाग्यो नि उतातिर ।’ अपरिचित व्यक्तिले मलाई हेर्दै बोल्यो ।
‘पकड्नु पर्दैन् । अनि तपाईं को हो ? मैले त चिन्न सकिनँ नि ।’ मैले जिज्ञासा राखेँ ।
‘खासमा म तपाईलाई भेट्न आएको । म झुल्के गाउँको …. ।’ उसले आफ्नो परिचय दिदै थियो । उसलाई बिचैमा रोकेर आत्तिँदै मैले भने,– ‘ठिक छ, ठिक छ । तपाई बस्दै गर्नुहोस् । म चोर समात्न जान्छु, आएर गफ गरौँला ।’
चोरको खोजीमा दौडेर हारथाक म, चोर नभेटेपछि घरमा फर्किएँ । घरमा उक्त अपरिचित व्यक्ति थिएन, साथमा घरका बहुमूल्य बस्तु पनि । भुइँमा पट्टाइएको कागज देखेँ । उठाएर पढ्दा स्तब्ध भएँ । जसमा लेखिएको थियो, “अरे मूर्ख, चोरलाई घर जिम्मा लगाएर कहाँ हिँडेको ?’
