back

मुक्तक

वि.सं.२०८१ मंसिर ८ शनिवार

360 

shares

गणेश लोहनी
चितवन, हाल-काठमाण्डौ

१.
छिनालियो कठै ! गर्दन रगत बगिरह्यो
मारखानेका अश्रु–धारा फगत बगिरह्यो
अहिंसाको बुद्ध–शिक्षा भालुलाई पुराण
रक्त–रञ्जित प्रवाहमा जगत बगिरह्यो ।


उटपट्याङ बहानामा भाषा खाए भेष खाए
जे जे खान मिल्छ सारा नराखेर शेष खाए
बाँदरको हातमा नरिवल, पछुताएर के गर्नु
छद्मभेषी लुटेराले लाजै नमानि देश खाए ।


विष्टा खाने किन नहोस् कागका पुजारी हामी
प्राणघातक विषालु जीव नागका पुजारी हामी
विवेकशिल बन्नै नसकेका हामी सदावहार बुद्धु
गृहस्तीमा कलहको बिज रागका पुजारी हामी ।


वनझाँक्रीको मन्त्र पनि निष्प्रभावी बनाए
आफुफस्ने मुद्दामा स्वयंलाई हावी बनाए
बदमासी उदाङ्गो पार्न प्रतिबद्ध पात्रहरूलाई
फायलकै चाङ मुनि दबाउने चाबी बनाए ।


सङ्ग्रहको लालचले नै दुःख खेप्छ माहुरीले
मान्छेहरूलाई उडाई रहेछ तिर्सनाकै हुरीले

तृष्णाबाट बच्न सके सहज हुन्थ्यो जिजीविषा
जिन्दगीभर बिना खोज्दै दुःख पायो कस्तुरीले ।

वि.सं.२०८१ मंसिर ८ शनिवार ०५:०२ मा प्रकाशित

कविता : उपहार

कविता : उपहार

छविलाल कोपिला, मजगाउँ, दाङ कमरेड ! आज तिमीलाई मेरो यो...

सुसेली

सुसेली

प्रतिभा देवी न्यौपाने, काठमाडौं १. दुर्गा दाइको मैले गर्छु सम्मान...

कविता : कस्तो बगैँचा भयो

कविता : कस्तो बगैँचा भयो

कनकधारा स्वामी स्वदेशानन्द गान्तोक, सिक्किम यी काकाकुल मात्र देखिन गए...

गजल

गजल

एक नारायण चापागाईं, दाङ धरातलमा भए बन्जर हरा हरपल कहाँ...

गजल

गजल

तारा बिष्ट छन्दार्पण हाल : मलेसिया देश लुट्ने दुष्ट जनको...

लघुकथा : उपराजा

लघुकथा : उपराजा

वसन्त अनुभव, घोराही, दाङ स्यालले आयोजना गरेको पत्रकार सम्मेलनमा थुप्रै...