back

कविताः कोरोना भाइरस

वि.सं.२०७७ वैशाख १३ शनिवार

645 

shares
NTC AD

चीनबाट सुरु भएको रोग यो कोरोना
बिस्वभरि फैलिएको छ मानबलाई मारन
महामारी बढेको छ सारा बिश्व भरमा
साना ठुला धनी गरीब सबै यस्को डरमा ।

बिश्व सबै लागेको छ छिटो यसलाई रोक्न
औषधि र सुइ छैन अझै यसलाई छेक्न
प्रकृतिका उपज हामी यहि हाम्रो घर
यहि घरलाई चलाएर भएको छ अहिले डर

पू्र्खा हाम्रा बुद्धिमान थिए अति ज्ञानी
खान्थे तिनले स्वास्थ्य कुरा छानीछानी
चीनमा उधम मच्चाइ गयो रोग युरोपतिर
अहिले भाछ अमेरिकालाई यस्को ठुलो पीर
भारत नेपाल भुटानमा छिर्का तिनका थोर

होऔं सतर्क समयमै भाइरस बढ्न नदिन
घरमै बसौं स्वस्थ रहौँ हात धोइ छिनछिन
कोरोनाबाट पाउन मुक्ती यहि छ राम्रो जुक्ति
प्रकृतिको जतन गरे सबको हुन्छ जीवन मुक्ति ।
अस्तु

दुराडाँडा हाल-नागार्जुन न.पा–१

वि.सं.२०७७ वैशाख १३ शनिवार १०:१० मा प्रकाशित

ADBL AD
लघुकथा : मतियार

लघुकथा : मतियार

नवराज न्यौपाने ’मौन’, गोरखा ‘विनिता ! आज हाम्रो घरमा खाना...

‘झुम्री माईली दिदी’

‘झुम्री माईली दिदी’

बिहानै उठेर म टुक्सुक्क खाटमा नै बसे । त्यहाँबाट जुरुक्क...

कविता : इतिहास लेख्ने धोको

कविता : इतिहास लेख्ने धोको

सुशील रिजाल, किर्तिपुर, काठमाडौं धोको छ यौटा इतिहास लेख्ने प्राणी...

कविता : शरद्

कविता : शरद्

कलानिधि दाहाल, काठमाडौं बच्चो एक गरीबको अझ त्यहीँ भाँडाकुटी खेल्दछ...

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

मचिन्द्र खत्री, धरान, सुनसरी त्रित्रापंखीले जब शारदीय नीलो आकाश बिहानै...

कविता : जिज्ञासा

कविता : जिज्ञासा

बाबुराम न्यौपाने ‘उत्स,दमक, झापा हर्न निषेधित क्षेत्र भयंकर कोलाहलमा डुबेको...