back

लघुकथा : अभिभावक

वि.सं.२०८० असोज १३ शनिवार

267 

shares

म्यामराज राई, भोजपुर, हाल -जापान

‘जिम्दार साब ! म तपाईहरूकै बालीघरेकी छोरी हूँ । छोड्नुहोस् न ’ पुतलीले जिम्दारसित आफ्नो अस्मिताको भिख मागी ।

‘हँं ! पानी पो नचल्न्या त ।’ जिम्दारको पागलपन बोल्यो ।

हरेक शनिबार जिम्दार सिकार खेल्न जङ्गल जान्थ्यो । त्यो दिन पुतलीको साथीहरू भने बालबाल जिम्दारको हातबाट उम्किन सके । सिधा प्रहरी चौकी जान पनि दिमागले अह्राएछ । केही डोका र हंसियाहरू रोइरहेका थिए ।

प्रहरी टोलीको साथमा वडाध्यक्ष समेत घट्नास्थल तुरुन्त पुग्यो ।

‘छोरो ! यो के गर्याको ? म तेरो बाउ हैन र !’ हातमा हत्कडी लागेपछि जिम्दारको बोली थियो यो ।

‘अहिले साइनो गन्ने बेला हैन । कानुनी राज्यमा सबै समान ।’ वडाध्यक्ष कड्कियो ।

वि.सं.२०८० असोज १३ शनिवार ०८:०२ मा प्रकाशित

मुक्तक

मुक्तक

बिटु केसी,सुर्यविनायक, भक्तपुर १. सजाउन जाने सम्बन्ध फूल हो नजान्दा...

हाइकु

हाइकु

म्यामराज राई हतुवागढी -६, होम्ताङ्, भोजपुर (हाल - जापान) १...

लघुकथा : पागल

लघुकथा : पागल

होम प्रसाद नेउपाने, धरान,सुनसरी आज शनिबार । कोठामा घोत्लिएर बसिरहेको...

कविता : आऊ,मानवताको द्यौराली रोपौँ!!

कविता : आऊ,मानवताको द्यौराली रोपौँ!!

कलानिधि दाहााल,काठमाडौं आँधी उठाएर अलिकति तूफान पोको पारेर निकै नै...

कविता : सामवेदको स्वर

कविता : सामवेदको स्वर

राजेन्द्रकुमार बज्राचार्य कोटेश्वर, काठमाण्डौ सात थरी रहे कस्ता, छन् सामवेदको...

कोपिला

कोपिला

गिरिराज डल्लाकोटी,चितवन १. बिनाअर्थ डराउनेहरू हुन्छन् एउटाले लगाइदियोभने स्यालहुइँया पछिपछि...