back

आऊ न कृष्ण सुनाइदेऊ मुरलीको धून

वि.सं.२०७४ साउन ३० सोमवार

531 

shares
IME Limited
NTC AD

 

शम्भु घिमिरे, साउदी अरब
शम्भु घिमिरे, कतार

 

आऊ न कृष्ण सुनाइदेऊ मुरलीको धून
दिन रात रोइरहेछ बिरहले मन ।

प्यारो कृष्ण कहाँ गयौ एक्लै छु म राधा
तिम्रै पिरले यो ज्यान सुकी भैसक्याछ आधा

मनको दियो बाली बस्छु तिमी आउने आसमा
तिम्रै नाम गुञ्जीरन्छ मेरो हरेक सासमा ।

राधा बिना कृष्ण पूरा हँदै हुन्न भन्थ्यौ
तिम्लाई छोडी अरुलाई छुँदै छुन्न भन्थ्यौ

मलाई छोडी बटुल्यौ नि किन त्यति धैरै
अझै पनि लाग्छ किन कृष्ण हो नि मेरै ।

मीठो बोल्यौ तर तिम्रो छलि रैछ मन
मलाई भने तिम्रै मायाँ लाग्छ किन किन ।

कति गाउँ बृन्दाबनमा बिरहको धून
आगो जस्तै लाग्न थाल्यो पूर्णिमाको जून

मेरो कृष्ण किन टाढा भयौ यसरी
तिमी बिना एक्लो जीवन बाँचु कसरी ।

वि.सं.२०७४ साउन ३० सोमवार ०७:२४ मा प्रकाशित

कविता : आदिकवि सम्झना

कविता : आदिकवि सम्झना

दीनानाथ पोख्रेल, सुम्बेक, इलाम भानुभक्त कविका कवितामा । रामभक्ति रस...

कविता : रक्तदान नै प्राणदान

कविता : रक्तदान नै प्राणदान

कविराज घिमिरे,चाँगुनारायण, भक्तपुर रक्तअल्पता मुख्य शत्रु हो दिन्छ दान जो...

झिल्का कविता

झिल्का कविता

सुरेशकुमार पाण्डे,दाङ, घोराही १८ १. दैलेखमा ग्यास आयो नेपाली जनता...

कविता : अपार जीत मिल्नुमा यथेष्ट हुन्छ जाँगर

कविता : अपार जीत मिल्नुमा यथेष्ट हुन्छ जाँगर

कृष्णप्रसाद पौडेल ‘जस्ताघरे’ बट्टार, नुवाकोट करोड लाख पिण्ड छन् त्याहाँ...

झिल्का कविता

झिल्का कविता

पुष्पा राई, बादेल, खोटाङ १. बाटो आफ्नै हिँड्नुछ दुनियाँको रमितामा...

कविता : मान्दैन पापी घिन

कविता : मान्दैन पापी घिन

अलख निरन्जन लोहार टीकापुर कैलाली, हाल - भारत रोयौँ रक्त...