आऊ न कृष्ण सुनाइदेऊ मुरलीको धून

राधा बिना कृष्ण पूरा हँदै हुन्न भन्थ्यौ
तिम्लाई छोडी अरुलाई छुँदै छुन्न भन्थ्यौ

मलाई छोडी बटुल्यौ नि किन त्यति धैरै
अझै पनि लाग्छ किन कृष्ण हो नि मेरै ।

मीठो बोल्यौ तर तिम्रो छलि रैछ मन
मलाई भने तिम्रै मायाँ लाग्छ किन किन ।

कति गाउँ बृन्दाबनमा बिरहको धून
आगो जस्तै लाग्न थाल्यो पूर्णिमाको जून

मेरो कृष्ण किन टाढा भयौ यसरी
तिमी बिना एक्लो जीवन बाँचु कसरी ।