Sansar News
वि.सं.२०७५ फागुन ८ बुधवार
381
shares
वानीको जंघार तर्दा कुन्नी कता भुल भयो ।
यो जीन्दगी दरम माथी भत्किएको पुल भयो ।
नउदाउँदै अस्ताएको पूर्णिमाको जूनजस्तो,
पहराको लहरामा अल्झिएको फूल भयो ।
खै कस्तो घुम्ती आयो मोडिदिए सफर सारा,
त्यही भुल जुनी–जुनी मुटु घोच्ने सुल भयो ।
सोच्थे आफै जीन्दगी,सागरको गहिराई हो,
विडम्बना खडेरीमा सुकिजाने मुल भयो ।
कता गयो घाम मेरो, सपनाको याम मेरो
भनिदेऊ न सहयात्री कहाँ नेर भुल भयो ?
वि.सं.२०७५ फागुन ८ बुधवार १६:२६ मा प्रकाशित
पढ्नलाई स्कूल छैन यहाँ दुई कोस टाढा हिँड्नुपर्छ अघि नै...
टीकासुदिस निरौला, विराटनगर तिमीलाई भन्थेँ नजिक छौ यो मनको खुसी...
डा. देवी पन्थी, विराटनगर सधैं तिम्रो अनुहार किन आउँछ सानु...
जानुका गुरागाईँ, झापा सुखदुःखमा हामी दुई हरदम भए के चाहियो...
सुनिता बराल, काठमाडौं सधैँ एक मान्छे नजरमा थियो निकै दिव्य...
रमा खतिवडा,पोखरा जाली भ्रष्ट नेता जिताएर के भो? भाषण मात्र...
