back

कविता : बालक

वि.सं.२०८१ मंसिर ८ शनिवार

306 

shares
GLOBAL IME AD
NTC AD

विदुर अधिकारी, चितवन

बालक हुन् सुखशान्ति धराबिच
बालक हुन् अझ कान्ति कलाबिच
बालक हुन् शुभमङ्गल –दायक
बालक हुन् धरतीबिच लायक ।१।

बालकमा भय घोल्दछ दुर्जन
बालकको जय बोल्दछ सज्जन
बालक पार्दछ भूतल उर्वर
बालक छर्दछ चेत सरासर ।२।

बालकमा जब जोस पलाउँछ
आँट गरी तब जाँगर लाउँछ
दिव्य बनी जब शिल्प सजाउँछ
बालकले तब सत् फल पाउँछ ।३।

बालक होइन सृष्टि विनाशक
बालक हो जगको शुभ रक्षक
बालक श्वेत हिमालसमान छ
बालक नै मनपर्छ अचानक ।४।

बालकको मन हुन्छ नि निर्मल
त्यो मनले खुब चुम्छ धरातल
चुम्दछ बालकले जब आँगन
फुल्दछ यो भवमा नवजीवन ।५।

छन्द : मोदक
गण : भ भ भ भ
गण सङ्केत :Sll  Sll Sll Sll

वि.सं.२०८१ मंसिर ८ शनिवार ०४:४९ मा प्रकाशित

कविता : पैसा

कविता : पैसा

कोपिला बर्देवा, काठमाडौं  पैसाले सारा संसार चल्ने रहेछ हुनेलाई पो...

गजल

गजल

नवराज न्यौपाने ’मौन’,गोरखा सँगै बस्ने थियो आशा टुट्यो है बाध्यताले...

लघुकथा : सहयायी

लघुकथा : सहयायी

मनीषकुमार शर्मा ‘समित’,मध्यपुर ठिमी, भक्तपुर बुढा भएका वरपीपल सँगै बसेर...

कविता : शिशिर ऋतु

कविता : शिशिर ऋतु

मचिन्द्र खत्री, धरान, सुनसरी सरसर चल हावा,शीत सर्को लिएर थरथर...

कविता : कविताको मृत्यु

कविता : कविताको मृत्यु

बाबुराम न्यौपाने ‘उत्स’, दमक, झापा संसारभरि कसैले हल्ला फैलायो ए...

गजल

गजल

सुशील रिजाल, किर्तिपुर, काठमाडौं भुलेँ प्यास सारा नसाको रहरमा छु...