back

कविता : तीजको तरङ्ग

वि.सं.२०८१ भदौ १५ शनिवार

690 

shares
NTC AD

बाबुराम न्यौपाने ‘उत्स’, दमक,झापा

भड्किलो तीज विकृति बिज सभ्यता फुल्दैन
सद्भाव बिना पर्वको रौनक ओठमा झुल्दैन
तृष्णाको आगो मनमा बल्छ चेतना बोल्दैन
चेतना बिना जीवनको कला केहीगरि खुल्दैन ।

सुख र दुःख वेदना पोख्नु तीजको पहेलि
कम्मर मर्काई नाचगान गर्न जुट्छन् रे सहेली
छनछन चुरा छमछम पाउजू संगीत छर्दछन्
युवती नाच्दा युवाका ताँती लोभले मर्दछन्।

उत्ताउलो पहिरन गहना भद्दा लाजको पसारो
एउटै हो पर्व उस्तै हो समाज देखाउने हतारो
समानता भित्र सद्भाव फुल्छ प्रेमतत्व फक्रन्छ
सज्जन पात्र मुस्कान छर्छ असभ्य डुक्रन्छ।

दिदी र बहिनी, बुहारी सासू मिलेर नाँच्दछन्
को राम्रो नाच्ने चालेर गोडा कम्मर भाँच्दछन्
मनको पीर वेदना वियोग गीतमा पोखेर
पार्वती शिव पुकार्छन् नारी मादल ठोकेर ।

 

वि.सं.२०८१ भदौ १५ शनिवार ०५:३५ मा प्रकाशित

ADBL AD
पद्मश्री साहित्य पुरस्कार प्रा. कृष्ण गौतमको उपन्यास ‘अद्वैत’ लाई

पद्मश्री साहित्य पुरस्कार प्रा. कृष्ण गौतमको उपन्यास ‘अद्वैत’ लाई

काठमाडौं । खेमलाल–हरिकला लामिछाने समाज कल्याण प्रतिष्ठान चितवनले यसवर्षको ‘पद्मश्री...

कविता : प्रेम उपासक

कविता : प्रेम उपासक

विदुर अधिकारी, चितवन प्यारी हौ तिमी,जीवनको घर तिम्रा साधना, छन्...

चारु

चारु

दिपक पनेरु, सागरनाथ,सर्लाही झुटो सम्बन्धको असलियत देखिन थालेको छ मित्रतामा...

सुसेली : तिज

सुसेली : तिज

कल्पना दाहाल, काठमाडौं १. मामा आमा छन् चेलीबेटी सम्झेर खुसी...

कविता : इतिहासका साक्षी

कविता : इतिहासका साक्षी

पूजन मिश्र, भक्तपुर यो धर्तीका जीवित देउता वृद्धवृद्धा दुवै, आदरले...

गजल

गजल

विजय मुखिया बिम्ब,दार्जिलिङ भएँ लाचारझैँ तिम्रा, नजरका ती इसाराले दुखायो...