back

लघुकथा : सहयायी

वि.सं.२०८१ माघ १२ शनिवार

366 

shares
GLOBAL IME AD
NTC AD

मनीषकुमार शर्मा ‘समित’,मध्यपुर ठिमी, भक्तपुर

बुढा भएका वरपीपल सँगै बसेर उनले चारैतिर नजर दौडाए । आसपास कोही थिएनन् । केही क्षणको थकान मेटाइ पछि थर्थराउँदो हातले लौरो समाए उठेर हिँड्न लागे । दुई पाइला सारेपछि फेरि टक्क अडिए र आफ्नो छायाँलाई एकोहोरो हेरर मुस्कुराउँदै प्रश्न गरे–

“सधैँ कति हिड्छस् मसँग ?”

छायाँले पनि हाँस्दै जवाफ दियो– “तँसँग हिड्ने अरूको नै छ र?”

वि.सं.२०८१ माघ १२ शनिवार ०५:३६ मा प्रकाशित

युध्द नभएको भए !

युध्द नभएको भए !

हो महासय हो युध्द नभएको भए थुप्रै दुखहरू व्यहोर्नु पर्ने...

राप्ती साहित्य परिषद्को ७३ औँ छन्दसङ्गम कार्यक्रम सम्पन्न

राप्ती साहित्य परिषद्को ७३ औँ छन्दसङ्गम कार्यक्रम सम्पन्न

दाङ । राप्ती साहित्य परिषद् दाङ शाखाले नियमित कार्यक्रमअन्तर्गत ७३औँ...

गजल

गजल

डा. देवी पन्थी, विराटनगर हामी जहाँ भए पनि संसार छैन...

गजल

गजल

अरुण खड्का, किर्तिपुर, काठमाडौं छछल्केर प्यासी नयनभित्र तिम्रो डुबेको छु...

कविता : वृद्ध -गाथा

कविता : वृद्ध -गाथा

राम शरण न्यौपाने,भक्तपुर झुल्केघामसँगै हिमाल चुचुरा हाँस्छन् जसै सुन्दर ऊर्जा...

कविता : नारी जागौँ

कविता : नारी जागौँ

कल्पना अधिकारी,टोखा काठमाडौं नारी बने शिक्षित सभ्य पात्र । बन्दैन...