back

गजल

वि.सं.२०८१ असोज ५ शनिवार

1K 

shares
NTC AD

डा. ठाकुर मोहन श्रेष्ठ
बुढानिलकण्ठ, काठमाडौं

मलाई स्वयम् जिन्दगीले दुखायो
थियो आस जसको त्यसैले डुबायो

पिलायो सुरा आज लाग्ने गरी मात
सखाले मलाई सराबी बनायो

छ धर्ती र आकाश हेर्ने नजर एक
फरक जातको खेल कसले चलायो ?

गजलले सिकायो नियमको लेखाइ
मभित्रै मलाई बहरमा सजायो

लगाइन्छ ताल्चा कतै हुन्छ साँचो
मियो योग्य नहुँदा तमासा बढायो ।

बहरः– मुतकारिब मुसम्मन सालिम
अर्कान : फ़ऊलुन फ़ऊलुन फ़ऊलुन फ़ऊलुन
वजन : १२२ , १२२ , १२२ , १२२
काफिया: आयो
अभ्यास : परिश्रमी पाठशाला ( बहर – छन्दशाला )

वि.सं.२०८१ असोज ५ शनिवार ०४:४४ मा प्रकाशित

ADBL AD
लघुकथा : मतियार

लघुकथा : मतियार

नवराज न्यौपाने ’मौन’, गोरखा ‘विनिता ! आज हाम्रो घरमा खाना...

‘झुम्री माईली दिदी’

‘झुम्री माईली दिदी’

बिहानै उठेर म टुक्सुक्क खाटमा नै बसे । त्यहाँबाट जुरुक्क...

कविता : इतिहास लेख्ने धोको

कविता : इतिहास लेख्ने धोको

सुशील रिजाल, किर्तिपुर, काठमाडौं धोको छ यौटा इतिहास लेख्ने प्राणी...

कविता : शरद्

कविता : शरद्

कलानिधि दाहाल, काठमाडौं बच्चो एक गरीबको अझ त्यहीँ भाँडाकुटी खेल्दछ...

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

कविता : त्रित्रापंखीबादल र सुनौला किरण

मचिन्द्र खत्री, धरान, सुनसरी त्रित्रापंखीले जब शारदीय नीलो आकाश बिहानै...

कविता : जिज्ञासा

कविता : जिज्ञासा

बाबुराम न्यौपाने ‘उत्स,दमक, झापा हर्न निषेधित क्षेत्र भयंकर कोलाहलमा डुबेको...