back

गजल

वि.सं.२०८१ कात्तिक १७ शनिवार

471 

shares

स्वर्ण शिखा, दाङ

भन्दछिन् मेरी प्रेयसी सधैँ
भेट्न आउनू बेलुकी सधैँ

बुझ्नुपर्छ बेला बखत छ के
हुन्न केतुकी ओखती सधैँ

नेत्रले कहाँ बात गर्थे र ?
गर्न पाइए मनपरी सधैँ

ख्याल खुब मेरो गर्छ शत्रुले
किन्तु देख्नलाई दुखी सधैँ

बैँस सम्झिँदै पिर गरूँ किन
फुल्दछन् र के प्याउली सधैँ

बहर : असम मुसम्मन महजुफ मक्फुफ
वजन : २१२ – १२ – २१२ – १२
अर्कान : फाइलुन् मफा फाइलुन् मफा
साभार : परिश्रमी पाठशाला

वि.सं.२०८१ कात्तिक १७ शनिवार ०५:३५ मा प्रकाशित

कविता : उपहार

कविता : उपहार

छविलाल कोपिला, मजगाउँ, दाङ कमरेड ! आज तिमीलाई मेरो यो...

सुसेली

सुसेली

प्रतिभा देवी न्यौपाने, काठमाडौं १. दुर्गा दाइको मैले गर्छु सम्मान...

कविता : कस्तो बगैँचा भयो

कविता : कस्तो बगैँचा भयो

कनकधारा स्वामी स्वदेशानन्द गान्तोक, सिक्किम यी काकाकुल मात्र देखिन गए...

गजल

गजल

एक नारायण चापागाईं, दाङ धरातलमा भए बन्जर हरा हरपल कहाँ...

गजल

गजल

तारा बिष्ट छन्दार्पण हाल : मलेसिया देश लुट्ने दुष्ट जनको...

लघुकथा : उपराजा

लघुकथा : उपराजा

वसन्त अनुभव, घोराही, दाङ स्यालले आयोजना गरेको पत्रकार सम्मेलनमा थुप्रै...