back

कविता : रित्ता मान्छेहरु

वि.सं.२०८१ कात्तिक २४ शनिवार

306 

shares

निम्बतरु,अर्घाखाँची

अधिक रित्ता मानिसहरू
हाम्रो तिर
यता लखर उता लखर

मात्रै रित्ता मान्छेहरू
झरेका पातहरू बरु ठेगानका हुन्छन्
रित्ता मान्छेहरू
स–साना बताससँगै
यता लखर उता लखर

निष्क्रिय अर्थात् रित्तोको अर्थ
ऊ अब यहाँ मौजुद छैन्
अब ऊ अब काम लाग्दैन हुन्छ

रित्ता मान्छेहरूसँग
अब मन पनि छैन मस्तिष्क पनि छैन्
सपना पनि छैन सोच विचार पनि छैन्
मात्रै काया छ, छाया छैन
अब शून्यमा कुनै तरंग प्रसारित हुदैन

भ्याकुम बम पनि बिस्फोट हुनसक्छ ।

वि.सं.२०८१ कात्तिक २४ शनिवार ०५:२२ मा प्रकाशित

कविता : उपहार

कविता : उपहार

छविलाल कोपिला, मजगाउँ, दाङ कमरेड ! आज तिमीलाई मेरो यो...

सुसेली

सुसेली

प्रतिभा देवी न्यौपाने, काठमाडौं १. दुर्गा दाइको मैले गर्छु सम्मान...

कविता : कस्तो बगैँचा भयो

कविता : कस्तो बगैँचा भयो

कनकधारा स्वामी स्वदेशानन्द गान्तोक, सिक्किम यी काकाकुल मात्र देखिन गए...

गजल

गजल

एक नारायण चापागाईं, दाङ धरातलमा भए बन्जर हरा हरपल कहाँ...

गजल

गजल

तारा बिष्ट छन्दार्पण हाल : मलेसिया देश लुट्ने दुष्ट जनको...

लघुकथा : उपराजा

लघुकथा : उपराजा

वसन्त अनुभव, घोराही, दाङ स्यालले आयोजना गरेको पत्रकार सम्मेलनमा थुप्रै...